Kawasan Perlindungan Marin

Kawasan perlindungan marin (MPA) ialah alat pengurusan kritikal untuk menyokong daya tahan terumbu dengan menangani ancaman tempatan.

MPA ditakrifkan sebagai "ruang geografi yang ditakrifkan dengan jelas, diiktiraf, didedikasikan, dan diuruskan melalui undang-undang atau cara lain yang berkesan, untuk mencapai pemuliharaan alam semula jadi jangka panjang dengan perkhidmatan ekosistem dan nilai budaya yang berkaitan." ref

Terdapat pelbagai jenis MPA bermula daripada yang dilindungi daripada semua penggunaan ekstraktif dan pemusnah (juga dirujuk sebagai "zon larangan ambil" atau "rizab marin"), kepada yang membenarkan pelbagai kegunaan (cth, pelancongan, memancing rekreasi, penyelidikan). Tahap perlindungan juga mungkin berbeza-beza secara sementara dengan sekatan penggunaan tertentu hanya dikuatkuasakan pada masa tertentu dalam setahun (cth, musim bertelur ikan).

Bintang laut di padang rumput laut yang dilindungi di Cuba. Foto © Ian Shive

MPA boleh membantu:

• Menguruskan penangkapan ikan berlebihan atau pengekstrakan organisma terumbu utama seperti herbivor
• Menyokong kawalan ancaman seperti yang berkaitan dengan pelancongan dan perkapalan, sekali gus menyokong kesihatan karang dan menjadikan batu karang lebih mampu untuk menghadapi kesan perubahan iklim

Merujuk kepada Kursus Dalam Talian Ketahanan Terumbu Karang Pelajaran 6: Strategi Pengurusan untuk Ketahanan untuk butiran lanjut tentang strategi pengurusan terumbu.