Habitat

Persekitaran marin berhampiran selalunya dicirikan oleh habitat sensitif dan utama seperti bakau, tapak semaian dan pemijahan, padang rumput laut, dan laluan migrasi. Jika ladang akuakultur tidak diletakkan dengan betul dan protokol pengurusan yang betul tidak dipatuhi dengan ketat, operasi sangkar jangka panjang boleh menyebabkan kesan buruk kepada dasar laut dan kepada persekitaran yang sangat bernilai.

Beberapa kesan negatif terhadap alam sekitar yang disebabkan oleh penempatan dan sangkar yang tidak diuruskan dengan baik adalah pengurangan kelimpahan dan kepelbagaian spesies dan habitat bentik tempatan yang penting kepada ekosistem, peningkatan pepejal organik terlarut dan nutrien yang tidak dapat diasingkan oleh alam sekitar, penurunan air. kualiti di bawah paras selamat, dan kesan kepada ekosistem sensitif di sekeliling sangkar. Jika pemberi kebenaran dan pengurus mematuhi protokol penempatan yang ketat sambil mengambil kira banyak faktor persekitaran, akuakultur pantai boleh memberi kesan yang minimum kepada alam sekitar.

Pengurangan kesan akuakultur. Apabila berada di tempat yang tepat, peternakan ikan dapat memberikan pengaruh minimum terhadap habitat dan kualiti air di sekitarnya. Sumber: Komunikasi Sains Scite

Akuakultur juga telah terbukti mempunyai kesan yang baik terhadap alam sekitar. Peralatan akuakultur dan organisma yang ditanam pada dan di dalamnya boleh menyediakan habitat berstruktur tiga dimensi yang boleh memberi manfaat kepada ikan dan invertebrata. Ladang boleh memberi perlindungan kepada ikan juvana dan invertebrata dan organisma akuakultur dan komuniti biofouling yang berkaitan dengan ladang boleh menyediakan sumber makanan.

Di Madagascar, ladang gamat yang dikaji didapati memberi kesan positif kepada padang rumput laut, meningkatkan kadar pertumbuhan spesies tertentu. ref Gamat membantu mengoksigenkan dan melonggarkan sedimen melalui pengebumian yang boleh memudahkan pertumbuhan rumput laut di bawah tanah yang lebih besar. Mereka juga menelan dan mengeluarkan sejumlah besar sedimen, yang menyediakan rumput laut dengan nutrien tambahan untuk menyokong pertumbuhan. ref

Kelimpahan hidupan marin di ladang rumpai laut dan kerang. Sumber: TNC 2021

Pemilihan Tapak

Isu yang sangat penting untuk dipertimbangkan semasa merancang atau membenarkan ladang akuakultur di kawasan terumbu tropika ialah jarak dari terumbu karang. Terumbu karang adalah ekosistem sensitif yang menyediakan tempat perlindungan dan tapak semaian kepada banyak ikan terumbu dan boleh terjejas secara negatif oleh sedikit perubahan dalam kualiti air daripada akuakultur berdekatan. Dalam akuakultur ikan sirip, sisa ikan semula jadi dari sangkar akan perlahan-lahan jatuh ke dasar laut, yang boleh terkumpul di dasar laut jika sangkar terlalu cetek atau jika aliran rendah. Walau bagaimanapun, jika arus yang baik wujud, bahan buangan sebaliknya boleh diangkut ke hilir dan dilesapkan di alam sekitar; jika air pasang masuk dan air pasang juga wujud, maka sisa boleh diangkut dan tersebar di kedua-dua arah. ref

Sama seperti terumbu karang, tempat tidur rumput laut dan habitat sensitif yang lain (tempat bertelur dan tapak semaian) perlu dipertimbangkan semasa fasa perancangan dan izin. Tempat tidur rumput laut menyediakan makanan untuk mamalia laut seperti dugong dan habitat untuk ikan, tetapi sisa ikan atau lebihan makanan dari kandang dapat menutupi rumput laut, menyekat cahaya yang diperlukan untuk fotosintesis. Jarak mendatar serta arus dan pasang surut perlu diambil kira untuk menjaga pemeliharaan habitat sensitif ini. ref

Bergantung pada pelbagai parameter alam sekitar, pemilihan spesies, dan rangka kerja kawal selia dan membenarkan, jarak ladang akuakultur yang dibenarkan ke habitat sensitif boleh berbeza-beza, yang menjadikannya sukar untuk menetapkan jarak minimum yang konkrit dan universal. Berikut ialah beberapa contoh untuk menunjukkan cara pengesyoran jarak mungkin berbeza bergantung pada negara asal, habitat yang perlu dilindungi atau oleh organisasi atau badan yang mencadangkan pengesyoran sedemikian.

Sumber: Jarak yang Disarankan - Jabatan Dalam Negeri Amerika Syarikat (Teluk Mexico, AS), Agensi Sumber Asli Negeri California (California, Amerika Syarikat), Hedberg et al. 2015 (Vietnam Tengah dan Palau)

Sisa yang dihasilkan daripada sangkar ikan sirip boleh diasingkan dengan betul dan secara semula jadi dan digunakan oleh persekitaran marin jika terdapat arus yang betul dan had ekologi persekitaran tidak melebihi. Jika lebihan nutrien dihasilkan daripada sangkar semasa memberi makan dan sisa tidak dapat diasimilasikan, ia boleh membina dan menyebabkan kerosakan jangka panjang kepada kawasan setempat. Jika lebihan makanan dan najis terkumpul di dasar laut sekitar, peningkatan pernafasan daripada penguraian mikrob akan membawa kepada penyusutan oksigen dalam sedimen dan mengubah kimianya. Apabila oksigen habis oleh respirasi mikrob, bakteria anaerobik akan mula berleluasa membawa kepada keadaan hipoksik atau anoksik dan kepada penghasilan karbon dioksida, nitrifikasi ammonia, dan pengurangan mangan, besi dan sulfur.

Jika dasar laut dibiarkan beralih ke arah komuniti bakteria anaerobik, tikar sulfida oksida akan menjajah permukaan yang terjejas dan akan menjadi satu-satunya organisma yang boleh dilihat. Dasar laut di bawah sangkar ikan sirip yang telah mengalami perubahan fizikal dan kimia juga telah menyaksikan perubahan dalam komposisi dan kepelbagaian spesies. Kajian telah mendapati bahawa terdapat peralihan ke arah organisma generalis yang lebih bertolak ansur seperti polychaetes, dan penurunan dalam moluska dan krustasea. ref

Contoh tapak ladang rumpai laut yang baik (atas) vs miskin (bawah) di Tanzania. Imej © Colin Hayes/TNC

Sekiranya perancangan dan pengurusan yang tepat dilakukan sambil memperhatikan arus, pasang surut, dan protokol pemberian makanan yang tepat, mungkin untuk meminimumkan dampak negatif terhadap lingkungan sekitarnya. ref  Perancangan yang betul juga boleh digunakan untuk memaksimumkan faedah alam sekitar daripada akuakultur rumpai laut atau kerang. Sebagai contoh, menempatkan ladang di kawasan di mana stok ikan menghadapi had habitat mungkin mempunyai nilai alam sekitar yang jauh lebih besar daripada ladang yang terletak di kawasan yang hidupan liar tidak dihadkan oleh ketersediaan habitat semula jadi. Begitu juga, ladang ekstraktif nutrien yang terletak di kawasan eutrofik yang diketahui berkemungkinan akan mendapat faedah kualiti air yang lebih besar daripada ladang yang terletak di kawasan yang tidak mengalami pencemaran nutrien.

Kedalaman dasar laut

Bergantung pada kelajuan arus di lokasi kandang yang dicadangkan atau semasa, kedalaman yang lebih besar mungkin diperlukan untuk mengurangkan impak sisa ikan dan lebihan makanan pada lingkungan sekitarnya. Sekiranya sangkar terletak terlalu dekat dengan terumbu karang, efluen atau peralatan terpinggir dari ladang boleh tenggelam ke dasar laut dan memberi kesan negatif kepada persekitaran bentik. Selain itu, jika sangkar terletak di kawasan cetek di atas dasar rumput laut, sangkar tersebut berpotensi untuk menaungi rumput laut dan mempengaruhi pertumbuhan dan fotosintesisnya. ref  Melihat Pencemaran air bahagian untuk maklumat lebih lanjut mengenai kedalaman optimum.

Gear

Jenis gear dan sangkar yang berlainan dapat digunakan bergantung pada geografi, lokasi tertentu, spesies terpilih, ukuran operasi, dan dana yang tersedia. Sekiranya peralatan akuakultur tidak dirancang dengan betul, tidak berkualiti, atau tidak diservis secara berkala, ia mungkin terlepas atau pecah dari kandang dan memberi kesan negatif kepada habitat tempatan, mamalia laut, atau kapal perjalanan. ref Bergantung pada gear dan lokasi, pemangsa mungkin boleh menggigit jaring untuk memangsa dan merosakkan spesies yang dikultur. Walau bagaimanapun, jika direka, diletakkan dan diselenggara dengan betul, sangkar boleh bertahan selama bertahun-tahun tanpa memerlukan penggantian.

Selain itu, sesetengah jenis peralatan lebih baik dalam mencipta habitat dan meningkatkan faedah alam sekitar berbanding yang lain. Gear dan struktur sokongan boleh meningkatkan habitat mencari makanan, pembiakan dan perlindungan untuk ikan liar dan spesies lain. Sebagai contoh, budaya bivalvia boleh mencipta struktur tambahan, meniru habitat bivalvia semula jadi, dan memudahkan pengambilan benih liar. Peralatan penanaman yang termasuk jaring atau bahan jaringan lain boleh berfungsi sebagai perlindungan daripada pemangsa untuk ikan juvana dan boleh meningkatkan banyak spesies di sekitar tapak akuakultur. Budaya yang digantung, seperti penanaman rumpai laut garis panjang atau gear garis panjang kupang boleh menyediakan kanopi yang berfungsi sebagai habitat untuk spesies ikan liar dan invertebrata.

Pemantauan

Peraturan harus mengawal penempatan akuakultur yang betul dalam persekitaran marin, dan termasuk keperluan untuk pemantauan, walaupun ini mungkin tidak berlaku di sesetengah negara. Adalah penting untuk menjalankan pemantauan efluen ladang, kualiti air berdekatan, dan kesan ladang semasa kitaran pengeluaran untuk memerhati dan merekodkan sebarang kesan habitat yang mungkin berlaku. ref Sumber yang baik untuk memantau efluen akuakultur adalah Garis Panduan Program Pemantauan Alam Sekitar Harmoni (EMP) untuk Penternakan Sangkar Ikan Laut di Laut Tengah dan Laut Hitam. Aspek penting dari pemantauan adalah melakukan penilaian awal sebelum memasang sangkar atau gear untuk mengetahui apa jenis perubahan yang berlaku semasa pembinaan dan operasi kandang.