Kualiti air

Akuakultur Ikan @TNC

Kualiti air di sekitar ladang akuakultur adalah faktor yang sangat penting untuk kesihatan ekosistem keseluruhan dan kejayaan operasi ladang. Bagi spesies yang diberi makan seperti ikan sirip, makanan yang berlebihan boleh bertukar menjadi nitrogen dan fosforus terlarut dan menyebabkan kesan kepada komuniti bentik. Habitat sensitif seperti terumbu karang, rumput laut, dan bakau juga boleh dirosakkan oleh nutrien yang berlebihan di dalam air, yang boleh merangsang alga mekar.

Bilangan / kepadatan sangkar ikan yang lebih besar berpotensi lebih besar untuk mengakibatkan degradasi air. Walaupun beberapa kawasan mungkin dapat menampung jumlah sangkar yang lebih kecil tanpa kesan air yang negatif, peningkatan jumlah sangkar atau penumpukan ikan yang lebih tinggi dapat menghasilkan nutrien berlebihan yang tidak dapat diserap oleh persekitaran yang berdekatan. Apabila berlebihan, nutrien ini berpotensi menyebabkan kesan merosakkan, dalam bentuk pertumbuhan alga dan eutrofikasi, yang kini mempengaruhi sebilangan besar badan air pesisir di seluruh dunia. Sebagai prinsip umum, penting untuk membatasi jumlah kandang di kawasan kecil di mana nitrogen dan fosforus yang dibebaskan dapat memudaratkan ekosistem setempat.

Penting juga untuk diperhatikan bahawa kecuali dalam contoh yang dilokalkan, akuakultur umumnya bukan sumber utama nutrien atau penyebab eutrofikasi di perairan pantai. Pertanian dan aliran keluar dari kawasan berpenduduk secara amnya merupakan penyumbang terbesar eutrofikasi. Walau bagaimanapun, dalam beberapa keadaan, akuakultur telah memainkan peranan penting dan terbukti menyumbang sebanyak 10% pemuatan nitrogen dan 26% pemuatan fosforus di setiap laman web. ref

Kualiti air memberi kesan daripada akuakultur ikan laut yang kurang baik. Imej © Michael L. Webe, Rumah Kliring Akuakultur SeaWeb

 

Walaupun akuakultur boleh memudaratkan kualiti air, ia juga boleh menjadi sebahagian daripada penyelesaiannya. Kedua-dua alga dan bivalve (seperti tiram, kerang dan kerang) marikultur boleh menyerap lebihan nutrien daripada lajur air, membantu mencegah eutrofikasi. ref Selain itu, bivalvia menyumbang kepada kejernihan air dengan menapis bahan organik dan zarah daripada ruang air. ref Ikan sirip herbivor juga boleh memainkan peranan dalam meragut mikroalga dan fitoplankton yang boleh menyebabkan alga mekar. Oleh itu, kultur bersama ikan sirip dengan alga atau kerang mungkin dapat membantu memulihkan beberapa pencemaran nutrien yang dipancarkan daripada ladang ikan sirip. Marikultur rumpai laut juga telah ditunjukkan untuk membantu mengurangkan kesan pengasidan laut di peringkat tempatan dengan mengasingkan karbon daripada lajur air, dan berpotensi membantu melindungi terumbu karang di sekitar ladang. ref

Kedalaman dasar laut

Kedalaman yang diterima umum untuk sangkar ikan sirip marin adalah sekurang-kurangnya dua kali ganda kedalaman bahagian bawah sangkar untuk memberi kesan minimum terhadap kualiti air, persekitaran bentik dan habitat sensitif. Kedalaman yang disyorkan ini bergantung pada habitat tempatan dan faktor lain. Dengan aliran arus yang lebih rendah, kedalaman yang lebih besar akan membolehkan lebih banyak efluen diangkut ke hilir dan meresap ke alam sekitar. Bergantung pada persekitaran bentik, sistem penambat yang berbeza perlu dinilai untuk membolehkan pemasangan sangkar yang sesuai. ref Perancangan yang betul semasa pemilihan jenis tapak dan sangkar sangat penting dalam menentukan kawasan dengan kedalaman dasar laut yang sesuai.

Cadangan

  • Tapak ladang sekurang-kurangnya dua kali kedalaman dasar sangkar (20-60 m)
  • Tapak ladang di kawasan dengan arus yang lebih besar (.05 - .2 m / s) dan peredaran

 

Kedekatan dengan Habitat Sensitif

Jarak yang boleh diterima secara amnya dari karang ialah 200 meter untuk memberi kesan minimum terhadap kualiti air, persekitaran bentik dan habitat sensitif. Jarak yang disyorkan ini bergantung pada habitat tempatan dan faktor lain dan dianggap sebagai anggaran konservatif. Jika ladang akuakultur berada terus di atas terumbu karang atau rumput laut dan di kawasan cetek, infrastruktur ladang mungkin menghalang cahaya matahari sampai ke karang atau rumput laut yang memberi kesan kepada fotosintesis. Walaupun terumbu dan rumput laut berada di hilir ladang, adalah penting untuk menilai kelajuan arus untuk menentukan sama ada efluen akan sampai dan memberi kesan negatif kepada persekitaran ini. Bakau juga merupakan habitat penting bagi haiwan terumbu kerana ia menyediakan tempat perlindungan dan tapak semaian. Ladang tidak boleh diletakkan di kawasan bakau kerana pengumpulan nutrien mungkin menjejaskan ekosistem secara negatif. Begitu juga, perancangan proaktif dan pemantauan berkala perlu dilakukan untuk menilai sama ada terdapat aliran semasa dari sangkar ke kawasan bakau dan, jika ya, bakau mampu menyerap nutrien tambahan. ref

Cadangan

  • Tapak ladang sekurang-kurangnya 200 meter dari terumbu karang, bakau, dan habitat sensitif. Periksa dan patuhi peraturan tempatan kerana peraturan tersebut mungkin lebih melindungi.
  • Terlibat dalam pemprosesan stok bukan marin di luar tapak untuk mengelakkan sisa buangan berlebihan jatuh ke dalam air
  • Pertimbangkan penggunaan akuakultur multi-trofik bersepadu, seperti kultur akuakultur rumput laut untuk mengurangkan lebihan nutrien di sekitar air

 

Kapasiti Membawa

Konsep bahawa persekitaran akuatik yang berbeza boleh menyokong secara mampan ambang tertentu jumlah berat ikan dikenali sebagai daya tampung. Jika ambang kapasiti tampung itu diluluskan, kesan negatif boleh berlaku yang boleh menjejaskan kualiti air dan habitat berdekatan. Terdapat pelbagai kaedah dan model kompleks yang boleh menerangkan dan meramalkan daya tampung persekitaran dan dengan itu jumlah populasi ladang yang boleh disokong oleh alam sekitar. Adalah penting untuk memahami bahawa kapasiti tampung berbeza antara lokasi, bergantung pada banyak faktor, seperti arus, curahan semula jadi, kedalaman, dsb.

Semasa menjalankan kajian kapasiti bawaan/membuat model khusus lokasi ialah salah satu cara paling tepat untuk menilai kapasiti bawaan, model ini selalunya mahal dan memerlukan set data kompleks yang mungkin tidak tersedia dengan mudah. Oleh itu, terdapat beberapa negara yang telah menggunakan cara alternatif untuk menetapkan had tentang jumlah akuakultur yang boleh berlaku di dalam badan air, seperti menetapkan peratusan maksimum badan air yang boleh digunakan untuk akuakultur yang diberi makan atau meletakkan syarat pada jarak minimum antara ladang. Kedalaman, arus, pasang surut, jenis makanan, kuantiti makanan dan spesies terpilih adalah faktor yang akan mempengaruhi daya tampung sesuatu kawasan. ref

Cadangan

  • Jika boleh, jalankan kajian atau model daya tampung untuk membantu menentukan kesan keseluruhan terhadap kualiti air dan had atas untuk kepadatan stok di kawasan marin
  • Jika kajian atau model kapasiti tampung tidak dapat dilakukan, pertimbangkan untuk menetapkan syarat alternatif (cth, jarak minimum antara ladang) untuk memastikan jumlah infrastruktur akuakultur tidak akan melebihi had semula jadi badan air.
  • Pantau nutrien, kualiti air, dan alga

 

Arus dan Peredaran Air

Aliran pasang surut dan arus merupakan aspek penting dalam meletakkan cadangan sangkar. Pasang surut masuk boleh mengangkut nutrien sangkar lebih dekat ke pantai dan ke hutan bakau, muara sungai, dan kawasan dengan populasi lebih padat, manakala air pasang surut boleh mengangkut efluen ke arah lautan terbuka. Arus mengeluarkan nutrien dari kawasan sangkar dan membenarkan air laut yang kaya dengan oksigen melalui sangkar dan menyediakan oksigen yang diperlukan untuk stok yang semakin meningkat. Sebagai alternatif, ladang akuakultur tanpa arus atau air pasang yang mencukupi akan bertakung dan tidak akan memberikan penyiraman yang betul. Adalah penting untuk memerhatikan air pasang dan sejarah semasa untuk dapat meramalkan sejauh mana kawasan yang dicadangkan akan dapat mengekalkan pengeluaran akuakultur. ref

Cadangan

  • Tapak ladang di kawasan dengan arus yang lebih besar (.05 - .2m / s) dan peredaran
  • Elakkan penggunaan bahan kimia dan antibiotik, jika boleh
  • Gunakan kaedah pembersihan bukan kimia untuk membersihkan dan menyelenggara infrastruktur
  • Sekiranya menggunakan bahan kimia, kembangkan rancangan tindakan untuk menanggapi tumpahan bahan kimia, termasuk yang diberitahu oleh pihak berkuasa kerajaan

 

Pemantauan

Pemantauan persekitaran harus dilakukan untuk menentukan sama ada ladang tersebut mempengaruhi kualiti air. Pemantauan ini sebaiknya merangkumi jumlah pepejal terampai, suhu air, oksigen terlarut, kemasinan, nitrogen (amonia, nitrat, nitrit), fosfor, silikat, klorofil, dan pH. Minimum, pemantauan harus meliputi pengukuran oksigen dan amonia terlarut. ref Adalah penting untuk memantau parameter kualiti air ini di pelbagai lokasi di sekitar ladang untuk menentukan sejauh mana ladang memberi kesan kepada perairan tempatan.

Cadangan

  • Buat kajian asas dan tetapkan had nutrien dan kualiti air. Walaupun sekumpulan faktor harus dinilai secara ideal, menetapkan garis dasar dan menetapkan had untuk oksigen terlarut dan amonia sangat penting untuk ternakan ikan laut
  • Tulis dan ikuti rancangan pemantauan untuk melindungi habitat laut sensitif seperti karang, rumput laut, dan bakau
  • Pastikan bahawa setiap kapal ladang yang digunakan untuk mengoperasikan atau memantau ladang dipelihara untuk mencegah kebocoran atau tumpahan petrol atau minyak

 

Translate »