Kualiti air
Kualiti air di sekitar ladang akuakultur adalah faktor yang sangat penting untuk kesihatan ekosistem keseluruhan dan kejayaan operasi ladang. Bagi spesies yang diberi makan seperti ikan sirip, makanan yang berlebihan boleh bertukar menjadi nitrogen dan fosforus terlarut dan menyebabkan kesan kepada komuniti bentik. Habitat sensitif seperti terumbu karang, rumput laut, dan bakau juga boleh dirosakkan oleh nutrien yang berlebihan di dalam air, yang boleh merangsang alga mekar.
Bilangan / kepadatan sangkar ikan yang lebih besar berpotensi lebih besar untuk mengakibatkan degradasi air. Walaupun beberapa kawasan mungkin dapat menampung jumlah sangkar yang lebih kecil tanpa kesan air yang negatif, peningkatan jumlah sangkar atau penumpukan ikan yang lebih tinggi dapat menghasilkan nutrien berlebihan yang tidak dapat diserap oleh persekitaran yang berdekatan. Apabila berlebihan, nutrien ini berpotensi menyebabkan kesan merosakkan, dalam bentuk pertumbuhan alga dan eutrofikasi, yang kini mempengaruhi sebilangan besar badan air pesisir di seluruh dunia. Sebagai prinsip umum, penting untuk membatasi jumlah kandang di kawasan kecil di mana nitrogen dan fosforus yang dibebaskan dapat memudaratkan ekosistem setempat.
Penting juga untuk diperhatikan bahawa kecuali dalam contoh yang dilokalkan, akuakultur umumnya bukan sumber utama nutrien atau penyebab eutrofikasi di perairan pantai. Pertanian dan aliran keluar dari kawasan berpenduduk secara amnya merupakan penyumbang terbesar eutrofikasi. Walau bagaimanapun, dalam beberapa keadaan, akuakultur telah memainkan peranan penting dan terbukti menyumbang sebanyak 10% pemuatan nitrogen dan 26% pemuatan fosforus di setiap laman web. ref
Walaupun akuakultur boleh memudaratkan kualiti air, ia juga boleh menjadi sebahagian daripada penyelesaiannya. Kedua-dua alga dan bivalve (seperti tiram, kerang dan kerang) marikultur boleh menyerap lebihan nutrien daripada lajur air, membantu mencegah eutrofikasi. ref Selain itu, bivalvia menyumbang kepada kejernihan air dengan menapis bahan organik dan zarah daripada ruang air. ref Ikan sirip herbivor juga boleh memainkan peranan dalam meragut mikroalga dan fitoplankton yang boleh menyebabkan alga mekar. Oleh itu, kultur bersama ikan sirip dengan alga atau kerang mungkin dapat membantu memulihkan beberapa pencemaran nutrien yang dipancarkan daripada ladang ikan sirip. Marikultur rumpai laut juga telah ditunjukkan untuk membantu mengurangkan kesan pengasidan laut di peringkat tempatan dengan mengasingkan karbon daripada lajur air, dan berpotensi membantu melindungi terumbu karang di sekitar ladang. ref
Kedalaman dasar laut
Kedalaman yang diterima umum untuk sangkar ikan sirip marin adalah sekurang-kurangnya dua kali ganda kedalaman bahagian bawah sangkar untuk memberi kesan minimum terhadap kualiti air, persekitaran bentik dan habitat sensitif. Kedalaman yang disyorkan ini bergantung pada habitat tempatan dan faktor lain. Dengan aliran arus yang lebih rendah, kedalaman yang lebih besar akan membolehkan lebih banyak efluen diangkut ke hilir dan meresap ke alam sekitar. Bergantung pada persekitaran bentik, sistem penambat yang berbeza perlu dinilai untuk membolehkan pemasangan sangkar yang sesuai. ref Perancangan yang betul semasa pemilihan jenis tapak dan sangkar sangat penting dalam menentukan kawasan dengan kedalaman dasar laut yang sesuai.
Kedekatan dengan Habitat Sensitif
Jarak yang boleh diterima secara amnya dari karang ialah 200 meter untuk memberi kesan minimum terhadap kualiti air, persekitaran bentik dan habitat sensitif. Jarak yang disyorkan ini bergantung pada habitat tempatan dan faktor lain dan dianggap sebagai anggaran konservatif. Jika ladang akuakultur berada terus di atas terumbu karang atau rumput laut dan di kawasan cetek, infrastruktur ladang mungkin menghalang cahaya matahari sampai ke karang atau rumput laut yang memberi kesan kepada fotosintesis. Walaupun terumbu dan rumput laut berada di hilir ladang, adalah penting untuk menilai kelajuan arus untuk menentukan sama ada efluen akan sampai dan memberi kesan negatif kepada persekitaran ini. Bakau juga merupakan habitat penting bagi haiwan terumbu kerana ia menyediakan tempat perlindungan dan tapak semaian. Ladang tidak boleh diletakkan di kawasan bakau kerana pengumpulan nutrien mungkin menjejaskan ekosistem secara negatif. Begitu juga, perancangan proaktif dan pemantauan berkala perlu dilakukan untuk menilai sama ada terdapat aliran semasa dari sangkar ke kawasan bakau dan, jika ya, bakau mampu menyerap nutrien tambahan. ref
Kapasiti Membawa
Konsep bahawa persekitaran akuatik yang berbeza boleh menyokong secara mampan ambang tertentu jumlah berat ikan dikenali sebagai daya tampung. Jika ambang kapasiti tampung itu diluluskan, kesan negatif boleh berlaku yang boleh menjejaskan kualiti air dan habitat berdekatan. Terdapat pelbagai kaedah dan model kompleks yang boleh menerangkan dan meramalkan daya tampung persekitaran dan dengan itu jumlah populasi ladang yang boleh disokong oleh alam sekitar. Adalah penting untuk memahami bahawa kapasiti tampung berbeza antara lokasi, bergantung pada banyak faktor, seperti arus, curahan semula jadi, kedalaman, dsb.
Semasa menjalankan kajian kapasiti bawaan/membuat model khusus lokasi ialah salah satu cara paling tepat untuk menilai kapasiti bawaan, model ini selalunya mahal dan memerlukan set data kompleks yang mungkin tidak tersedia dengan mudah. Oleh itu, terdapat beberapa negara yang telah menggunakan cara alternatif untuk menetapkan had tentang jumlah akuakultur yang boleh berlaku di dalam badan air, seperti menetapkan peratusan maksimum badan air yang boleh digunakan untuk akuakultur yang diberi makan atau meletakkan syarat pada jarak minimum antara ladang. Kedalaman, arus, pasang surut, jenis makanan, kuantiti makanan dan spesies terpilih adalah faktor yang akan mempengaruhi daya tampung sesuatu kawasan. ref
Arus dan Peredaran Air
Aliran pasang surut dan arus merupakan aspek penting dalam meletakkan cadangan sangkar. Pasang surut masuk boleh mengangkut nutrien sangkar lebih dekat ke pantai dan ke hutan bakau, muara sungai, dan kawasan dengan populasi lebih padat, manakala air pasang surut boleh mengangkut efluen ke arah lautan terbuka. Arus mengeluarkan nutrien dari kawasan sangkar dan membenarkan air laut yang kaya dengan oksigen melalui sangkar dan menyediakan oksigen yang diperlukan untuk stok yang semakin meningkat. Sebagai alternatif, ladang akuakultur tanpa arus atau air pasang yang mencukupi akan bertakung dan tidak akan memberikan penyiraman yang betul. Adalah penting untuk memerhatikan air pasang dan sejarah semasa untuk dapat meramalkan sejauh mana kawasan yang dicadangkan akan dapat mengekalkan pengeluaran akuakultur. ref
Pemantauan
Pemantauan persekitaran harus dilakukan untuk menentukan sama ada ladang tersebut mempengaruhi kualiti air. Pemantauan ini sebaiknya merangkumi jumlah pepejal terampai, suhu air, oksigen terlarut, kemasinan, nitrogen (amonia, nitrat, nitrit), fosfor, silikat, klorofil, dan pH. Minimum, pemantauan harus meliputi pengukuran oksigen dan amonia terlarut. ref Adalah penting untuk memantau parameter kualiti air ini di pelbagai lokasi di sekitar ladang untuk menentukan sejauh mana ladang memberi kesan kepada perairan tempatan.
Sumber
Kaedah dan Amalan Akuakultur: Kajian Terpilih
Akuakultur Dunia: Kesan Alam Sekitar dan Alternatif Penyelesaian Masalah
Pemilihan Tapak Untuk Akuakultur: Ciri Fizikal Air
Garis Panduan Pemantauan Alam Sekitar untuk Akuakultur Kandang di Kerajaan Arab Saudi
Amalan Pengurusan Terbaik untuk Operasi Budaya Sangkar Laut di AS Caribbean