Pencemaran

Secara tradisinya, kesan daripada pencemaran air sisa telah dikaitkan dengan kesihatan manusia, tetapi kesan buruk pencemaran air sisa terhadap hidupan marin–dan kesan tidak langsung yang ada pada manusia–tidak boleh diabaikan. Air sisa mengangkut patogen, nutrien, bahan cemar, dan pepejal ke lautan yang boleh menyebabkan pelunturan karang dan penyakit serta kematian bagi karang, ikan dan kerang. Pencemaran air sisa juga boleh mengubah suhu laut, pH, kemasinan, dan paras oksigen yang mengganggu proses biologi dan persekitaran fizikal yang penting untuk hidupan marin.

Sumber pencemaran berasaskan darat sebagai ancaman kepada terumbu karang. Foto © NOAA 2023

Sumber pencemaran lain kepada terumbu karang termasuk pencemaran berasaskan darat yang dikaitkan dengan aktiviti manusia seperti pertanian, perlombongan dan pembangunan pantai yang membawa kepada pelepasan atau larut lesap sedimen, bahan pencemar dan nutrien yang berbahaya. Pencemaran berasaskan marin yang dikaitkan dengan kapal komersial, rekreasi dan penumpang juga boleh mengancam terumbu dengan membuang air lambung kapal yang tercemar, bahan api, kumbahan mentah dan sisa pepejal, dan dengan menyebarkan spesies invasif.

Kesan Sosio-ekonomi

Di peringkat global, kesan langsung pencemaran air sisa lautan terhadap manusia menelan kos kerugian ekonomi tahunan dianggarkan $16.4 bilion (2018 USD). ref

Patogen daripada sisa manusia menyebarkan penyakit kepada orang ramai melalui air minuman yang tercemar, makanan yang ditanam di dalam tanah yang tercemar, makanan laut yang dituai dari perairan yang tercemar, dan mandi dan mencipta semula di perairan yang tercemar. ref Ini boleh membawa kepada penyakit berjangkit, peningkatan rintangan antibiotik, ref keracunan melalui logam berat, dan bahan cemar yang menimbulkan kebimbangan (CEC).

Strategi Pengurusan

Penyelidikan menunjukkan bahawa terumbu karang lebih berdaya tahan di kawasan di mana pencemaran berasaskan darat adalah rendah. Kawasan ini biasanya pulih lebih cepat dan dengan lebih banyak biodiversiti daripada kawasan yang terjejas oleh kualiti air yang lemah. ref Amalan guna tanah yang sesuai adalah penting bagi pengurusan kawasan tadahan air bagi memastikan pengangkutan sedimen, nutrien dan bahan pencemar lain ke terumbu karang diminimumkan. Melibatkan diri dalam strategi pengurusan tadahan air dan perancangan tadahan air adalah tanggungjawab penting bagi pengurus terumbu karang.

Program pensampelan kualiti air sains rakyat Hui O Ka Wai Ola (Association Of The Living Waters) mengukur perairan pantai untuk bahan pencemar yang boleh membahayakan terumbu karang dan kesihatan manusia di Hawai'i. Sampel dan data yang dikumpul digunakan untuk membuat keputusan mengenai piawaian kualiti air dan rancangan pengurusan. Foto © Bill Rathfon

Jenis strategi utama yang boleh melibatkan pengurus terumbu karang untuk mengurangkan kesan tadahan air ke atas terumbu karang termasuk:

• Pengurangan hakisan/mendapan — Termasuk penanaman semula kawasan riparian (tepi sungai), pembajakan kontur, teres, ragut/tanaman bergilir-gilir, mengelakkan terlalu banyak stok haiwan ragut, swales tumbuh-tumbuhan, saliran jalan dan perangkap sedimen (kolam penempatan, tanah lembap, dll.). Perancangan dan reka bentuk yang mengekalkan rejim hidrologi semula jadi boleh mengelakkan banyak masalah hakisan.
• Pengurusan kumbahan dan air ribut — Dalam sesetengah keadaan, memanjangkan titik pelepasan lebih jauh ke luar pesisir atau ke dalam air yang lebih dalam boleh mengurangkan kesan tempatan melalui pencairan yang lebih besar. Sekiranya tiada perkhidmatan rawatan berpusat, majlis dan pemilik rumah boleh dibantu/digalakkan untuk menyelenggara sistem septik dan menukar kolam kumbahan kepada sistem septik apabila boleh. The Kajian kes bonaire menyediakan contoh strategi DAS ini.
• Mengurangkan input kimia daripada pertanian — Pengelola terumbu karang boleh membantu pengurus kawasan tadahan bekerja dengan pemilik tanah untuk memahami implikasi kewangan dan ekonomi daripada penggunaan baja yang tidak cekap dan memberi panduan tentang jenis baja dan teknik penggunaan yang optimum.
• Penglibatan komuniti — Pengurus terumbu karang boleh meningkatkan kawasan pilihan raya untuk pengurusan tadahan yang lebih baik melalui program jangkauan dan pendidikan yang menyasarkan pihak berkepentingan terumbu. Memantau program atau aktiviti pengurusan penyertaan (seperti hari pembersihan kawasan tadahan atau program 'adopt-a-reef') yang melibatkan ahli komuniti adalah cara terbaik untuk melibatkan pihak berkepentingan dan mewujudkan rasa penjagaan.