Andere geïntegreerde benaderingen
Ecosystem-based management (EBM) is een geïntegreerde managementaanpak die rekening houdt met het hele ecosysteem, inclusief de mens. EBM beschouwt de cumulatieve effecten en interacties van menselijke activiteiten op het hele ecosysteem. Hoewel er veel zijn definities van EBM, het doel ervan kan simpel gezegd worden: een ecosysteem gezond, productief en veerkrachtig houden, zodat het de diensten kan bieden die mensen willen en nodig hebben. EBM wordt gekenmerkt door een nadruk op de bescherming van de ecosysteemstructuur, het functioneren en de belangrijkste processen, in plaats van slechts een paar belangrijke soorten of indicatoren van de systeemstatus. Het is ook plaatsgebonden omdat het zich richt op een specifiek ecosysteem en het scala aan activiteiten dat het beïnvloedt. EBM verklaart expliciet de onderlinge verbondenheid tussen systemen, zoals tussen lucht, land en zee, en het beoogt ecologische, sociale, economische en institutionele perspectieven te integreren, onder erkenning van hun sterke onderlinge afhankelijkheden. Op ecosystemen gebaseerd management is opgebouwd rond acht kernelementen: ref
- Duurzaamheid - Het ondersteunen van ecosysteemdiensten door toekomstige generaties.
- Doelen - Meetbare doelen die toekomstige processen en resultaten specificeren.
- Degelijke ecologische modellen en begrip - Onderzoek op alle niveaus van ecologische organisaties biedt inzicht in processen en cross-scale interacties.
- Complexiteit en verbondenheid - Biologische diversiteit en structurele complexiteit versterken ecosystemen tegen verstoring en ondersteunen aanpassing aan langetermijnverandering.
- Dynamisch karakter van ecosystemen - Verandering en evolutie zijn inherent aan ecosystemen, en EBM-benaderingen richten zich op systeemprocessen in plaats van te streven naar het bewaren van een deeltjesvormige systeemtoestand.
- Context en schaal - Ecosysteemprocessen werken op een breed scala van ruimtelijke en temporele schalen, zodat systeemgedrag zeer contextueel is. EBM-benaderingen moeten worden ontworpen voor specifieke lokale omstandigheden.
- Mensen als ecosysteemcomponenten - Ecosysteembeheer erkent de invloed van mensen op ecosystemen en omgekeerd.
- Aanpassingsvermogen en verantwoordelijkheid - Het begrip van de functie en het gedrag van ecosystemen evolueert en beslissingen worden vaak genomen met onvolledige kennis. Management moet worden gezien als hypothesen die moeten worden getest en verbeterd in een continue leerbenadering.
De opkomst van EAFM biedt koraalrifmanagers vele mogelijkheden om met visserijbeheerders te werken bij het behoud van rifecosystemen. EAFM wint steeds meer aan belang en wordt in toenemende mate overgenomen in het nationale visserijbeleid. Het is de belangrijkste benadering van het visserijbeheer die wordt bepleit door de Voedsel - en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties om te voldoen aan de FAO-gedragscode voor verantwoorde visserij. FAO heeft de volgende principes voor EAFM geïdentificeerd:
- Visserij moet worden beheerd om de gevolgen ervan voor het ecosysteem zoveel mogelijk te beperken.
- Ecologische relaties tussen geoogste, afhankelijke en verwante soorten moeten worden gehandhaafd.
- Beheersmaatregelen moeten compatibel zijn over de gehele distributie van de hulpbron (in jurisdicties en beheersplannen).
- De voorzorgsaanpak moet worden toegepast omdat de kennis over ecosystemen onvolledig is.
- Governance moet zowel het welzijn van mens als ecosysteem en gelijkheid waarborgen.
EAFM omvat vier hoofdplanningsstappen:
- Inleiding en reikwijdte - Deze stap vraagt managers: wat ga je beheren en welke doelen wil je bereiken?
- Identificatie van activa, problemen en prioriteit - Deze stap vereist dat managers alle relevante kwesties voor de visserij identificeren en bepalen wie van hen directe beheersinterventie nodig heeft voor de visserij om zijn doelstellingen te bereiken.
- Ontwikkeling van het EAFM-systeem - Deze stap werkt om de meest geschikte set beheers- en institutionele regelingen te bepalen die nodig zijn om de doelstellingen te bereiken.
- Institutionalisering, monitoring en prestatiebeoordeling - Met deze stap wordt het nieuwe managementsysteem vastgelegd en worden de prestaties beoordeeld.
Kustzonebeheer (CZM), ook wel geïntegreerd kustzonebeheer (ICZM) genoemd, is een proces van bestuur dat koraalrifmanagers kan helpen waarborgen dat ontwikkelings- en beheerplannen voor de kustzone milieu- en sociale doelen met betrekking tot koraalriffen omvatten. CZM biedt een juridisch en institutioneel kader dat gericht is op het ondersteunen van inspanningen om de voordelen van de kustzone, inclusief koraalriffen, te maximaliseren, terwijl conflicten en schadelijke effecten van activiteiten op elkaar, op hulpbronnen en op het milieu worden geminimaliseerd.ref De belangrijkste kenmerken van CZM-processen zijn dat zij een actieve participatie inhouden van degenen die getroffen zijn door kustzonebeheer en planningsbeslissingen, en dat ze interdisciplinair en intersectoraal zijn.
CZM wordt vaak bereikt door middel van ruimtelijke ordeningsbenaderingen, en in dit opzicht kan het veel gemeen hebben met mariene ruimtelijke planning (MRO). CZM kan ook stroomgebieden (stroomgebieden) omvatten en kan daarmee overlappen stroomgebied of 'ridge-to-reef'-beheer. In het algemeen is CZM echter praktisch beperkt tot de habitats en landvormen die gemakkelijk worden herkend als 'de kust', waarbij ruimtelijke definities vaak overeenkomen met administratieve of wettelijke grenzen.
Strategieën voor een CZM-benadering voor de bescherming van koraalriffen zijn:
- Bepaal of er traditionele principes of middelenbeheersmaatregelen bestaan en of de juiste implementatie ervan het beheer van kustbronnen zou kunnen verbeteren.
- Betrek lokale gemeenschappen om anekdotische en traditionele kennis te verzamelen, lokale belanghebbenden te betrekken bij beleidsplanning en -implementatie en lokale ondersteuning te creëren voor kustbeheerbeleid.
- Inventariseer kustomgevingen, -bronnen en -programma's om meer te leren over, de gezondheid te verbeteren en het kustmilieu beter te beheren.
- Bepaal korte- en langetermijndoelen die vragen om kustontwikkeling in overeenstemming met het behoud van het milieu en het creëren van een strategie voor kustzonebeheer.
- Creëer en handhaaf een sterk wettelijk en institutioneel kader, inclusief economische prikkels om gewenst gedrag en resultaten te versterken.
- Een sterke kustbegeleidende kieskring en partnerschappen ontwikkelen op lokaal, regionaal en nationaal niveau.
- Het instellen van beschermde mariene gebieden (MPA's), inclusief no-take reserves, voor het beschermen, behouden en duurzaam beheren van soorten en ecosystemen van speciale waarde (dit omvat bedreigde soorten en habitats).
- Milieueffectrapportages (MER's) uitvoeren voor alle ontwikkelingsprojecten in de terrestrische en aquatische delen van de kustzone.
- Beoordeel en bewaak verontreinigende stoffen in de waterkolom en plan voor verontreinigingsbeheersing.
Verschillende voordelen van het gebruik van MSP als hulpmiddel voor het behalen van EBM en CZM zijn:
- Adressering van sociale, culturele, economische en milieudoelstellingen met een holistische benadering
- Integreert mariene doelstellingen (zowel tussen beleid en tussen verschillende planningsniveaus)
- Verbetert siteselectie voor ontwikkeling of conservering; een meer strategische en proactieve benadering die voordelen op de lange termijn oplevert
- Ondersteunt gecoördineerd management op het niveau van ecosystemen en politieke rechtsgebieden
- Vermindert conflicten tussen gebruik in het zeegebied
- Vermindert het risico van mariene activiteiten die de mariene ecosystemen schaden, inclusief een betere beoordeling van cumulatieve effecten
Een MSP-proces kan een oplossing bieden voor enkele van de grootste uitdagingen in verband met de 'open toegang' of 'gemeenschappelijke' aard van het gebruik van mariene hulpbronnen (en overmatig gebruik!). Om echter effectief te zijn, moet MSP worden geïmplementeerd met een sterke toewijding tot verwerken, betrekken en volgen. MSP moet een lopend, iteratief proces zijn met participatie van belanghebbenden dat leidt tot managementresultaten.
Resources
Uitgangspunten en praktijk van op ecosystemen gebaseerd management
EAFnet Ecosystem Approach of Fisheries Toolbox
Coral Reef Alliance Duurzame kustontwikkeling
Geïntegreerd beheer van kustgebieden door de Europese Commissie
NOAA Coastal and Marine Spatial Planning
UNESCO Marine Spatial Planning-programma
OpenChannels: forum voor oceaanplanning en -beheer
Maritieme ruimtelijke planningstools
Een stapsgewijze benadering van op ecosystemen gebaseerd management
Wereldbank Oceanen, visserij en kusteconomieën
Mariene ruimtelijke planning in de context van het Verdrag inzake biologische diversiteit