Landen over de hele wereld ondernemen acties om het behoud en beheer van koraalriffen te bevorderen. Veel landen werken bijvoorbeeld aan het uitbreiden van de bescherming van de habitat van koraalriffen door Marine Protected Areas (MPA's) aan te wijzen, een van de meest gebruikte methoden om koraalriffen te beschermen. Er is waargenomen dat koraalriffen sterk afhankelijk zijn van zeestromingen die zorgen voor nieuwe rekruten van dichtbij en ver weg. Het is bekend dat deze verbindingen een belangrijk ecologisch ondersteuningssysteem zijn voor koraalriffen en studies suggereren dat rifconnectiviteit de biomassa op gemeenschapsniveau, het voortbestaan van de populatie, veerkracht en soortendiversiteit beïnvloedt. Aangezien connectiviteit doorgaans echter niet wordt geïntegreerd in regionale ontwerpprocessen, hebben studies aangetoond dat MPA-netwerken zelden hun volledige potentieel bereiken. Een belangrijke uitdaging in het MPA-netwerkontwerpproces is het identificeren van de juiste grootte, tussenruimte en locatie van MPA's om voldoende connectiviteitsprocessen te waarborgen die een gezond functionerend ecosysteem in stand houden.
In deze studie werd de verspreiding van larven gemodelleerd over koraalriffen in het Caribisch gebied en de Golf van Mexico om belangrijke rifverbindingen op regionale schaal te identificeren. Een ruimtelijk expliciet connectiviteitsmodel werd gebruikt om de connectiviteit van koraalpopulaties te modelleren op basis van een maximale larvale verspreidingsperiode van 30 dagen over acht spawning-evenementen van 2008-2011. Deze informatie werd vervolgens gebruikt in de instandhoudingsplanningsoftware Marxan om prioriteitsgebieden van koraalriffen te identificeren die aan instandhoudingsdoelstellingen voldoen, terwijl belangrijke verbindingen tussen rifpopulaties worden behouden. De resultaten suggereren dat 77% van de koraalriffen in het Caribisch gebied en de Golf van Mexico met een hoge regionale connectiviteitswaarde niet zijn opgenomen in bestaande MPA's. Onderzoekers kwantificeerden en rapporteerden connectiviteitsgegevens van larven door Exclusieve Economische Zones (EZZ) en gebruikten de connectiviteitsinformatie in een systematisch planningsprogramma voor natuurbehoud om een regionaal MPA-netwerk te ontwerpen dat deze belangrijke rifverbindingen omvat. De studie hoopt multilaterale samenwerking bij de bescherming en het beheer van koraalriffen te bevorderen, te helpen bij het herstel van verstoringen en de veerkracht van het rif te verbeteren door belangrijke gedeelde rifverbindingen tussen mariene jurisdicties te identificeren.
Auteur: Schill, SR, GT Raber, JJ Roberts, EA Treml, J. Brenner en PN Halpin
Jaar: 2015
Bekijk het volledige artikel
PLoS EEN. DOI:10.1371/journal.pone.0144199
