Maleisië en Thailand – Reactie op storingen

Tijdelijke sluitingen van rifsites tijdens thermische stress bij het bleken van koraal

Locatie

Maleisië (staten Kedah, Terengganu en Pahang); Thailand (provincies Trang, Satun, Chumphon, Krabi en Phnag Nga)

De uitdaging

Van maart tot september 2010 vond er een thermische stressgebeurtenis plaats in heel Zuidoost-Azië. Op satellieten gebaseerde monitoringtools geproduceerd door NOAA's Coral Reef Watch (CRW) -programma werden gebruikt om thermische stresspatronen in de regio te beschrijven. Deze tools werden gebruikt om lokale instanties te helpen reageren op de mogelijke bleking. Voorspelde koraalverbleking werd bevestigd door in situ observaties uitgevoerd door het Department of Marine Park Malaysia (DMPM), Thailand's National Parks, Wildlife and Plant Conservation Department (DNP), universitaire onderzoekers, industriële partners en andere belanghebbenden.

Het ondernemen van praktische, tijdige beheersmaatregelen vóór en/of tijdens thermische stressgebeurtenissen kan de negatieve effecten op koralen en rifecosystemen verminderen. Dergelijke acties omvatten het beperken van mogelijk stressvolle activiteiten op het rif, zoals constructie, watersporten (bijvoorbeeld duiken, snorkelen) en vissen, voor, tijdens en na een bleekgebeurtenis. Bovendien kan het verbeteren van de algehele gezondheid en conditie van het rif (veerkracht) koralen helpen om omgevingsstress te weerstaan en gemakkelijker te herstellen.

Ondernomen acties

In Maleisië bevestigden de eerste rapporten van de overheid, universiteiten, NGO's en belanghebbenden uit de industrie dat bleking 60-90% van de koralen in de regio had aangetast. Als reactie hierop sloot DMPM 12 van de 83 duikplekken in Maleisische nationale mariene parken voor duikers en snorkelaars van juli 2010 tot het einde van het toeristenseizoen in oktober 2010. Het begin van het moessonseizoen verlengde deze sluiting tot begin 2011. DMPM voerde overleg met belangrijke stakeholders van het rif en persberichten van de directeur-generaal van DMPM hebben de sluitingen en de redenen daarvoor publiekelijk meegedeeld. Deze werden ondersteund door opmerkingen van ngo's (waaronder ReefCheck Malaysia), samen met oproepen tot onderzoek en actie om het begrip van en de bescherming van riffen te verbeteren.

Initiatieven bespreken ter ondersteuning van ecologische en sociale veerkracht, Gili-eilanden, Indonesië. Foto © James Tan Chun Hong

In Thailand was de thermische stress groter dan in Maleisië, en resulteerde in meer dan 80% van de koralen op alle locaties. Als reactie daarop en op aanbeveling van het Department of Marine & Coastal Resources (DMCR), sloot de DNP in december 2010 duikplekken in nationale parken. Achttien populaire duikplekken in zeven van de 26 nationale parken aan beide zijden van het schiereiland werden gesloten wegens 6-18 maanden om door bleken beschadigd koraal te laten herstellen. Gedurende deze periode werd het publieke bewustzijn van het behoud van de zee gepromoot via lokale media. In de Golf van Thailand was de impact van verbleking lager en werd gebleekt koraal een toeristische attractie die extra mogelijkheden bood voor outreach en onderwijs. Naast de sluitingen van de locaties, hielden de autoriteiten toezicht op de koraalstatus tijdens de sluitingen, voerden ze meer handhaving op en verhoogden ze ook de ankerplaatsen op locaties die niet werden beïnvloed door de sluitingen om schade aan riffen door boten te verminderen.

Hoe succesvol is het geweest?

In Maleisië bleek uit DMPM-onderzoeken van aangetaste riffen in oktober 2010 en in de eerste maanden van 2011 dat de koralen grotendeels waren hersteld, met slechts een verlies van ~ 5% van de koralen. Op basis van deze resultaten werden de tijdelijke sluitingen in juni 2011 officieel opgeheven voor het gebruikelijke begin van het toeristenseizoen.

In Thailand was gemiddeld over alle riflocaties in 5 minder dan 2011% van het beschadigde koraal hersteld. Daarom werden de sluitingen van locaties op sommige locaties verlengd tot 18 maanden. De hoeveelheid jong koraal die werd gevonden, suggereerde dat terwijl rifherstel door rekrutering in sommige gebieden plaatsvond; het was afhankelijk van de gezondheid van de stroomopwaarts gelegen riffen die voor de nodige koraallarven zorgden voor herstel. Deze resultaten toonden aan hoe belangrijk het is om rekening te houden met de ecologische connectiviteit tussen gezonde en beschadigde locaties om herstelvooruitzichten en -patronen beter te begrijpen.

De reacties van de toeristenindustrie op de sluitingen in Thailand waren divers. De Phang Nga Tourism Association trachtte samen te werken met de inspanningen van de overheid om het zeeleven te beschermen en om samenwerking tussen de overheid en particuliere toeristenexploitanten aan te moedigen. Duikgemeenschappen in Phuket en Andaman waren bezorgd dat de sluitingen zouden leiden tot overbevolking op andere populaire locaties buiten de mariene parken, zoals rond Phuket. Als reactie hierop werden op sommige locaties pogingen ondernomen om het aantal toeristen te beperken en/of bezoeken te beperken tot tijdens vloed (om onbedoeld contact met koralen te verminderen). Er was ook bezorgdheid over de gevolgen van de sluitingen voor de toeristenindustrie, zoals minder boekingen van accommodaties. Algemeen overleg met industriepartners en belanghebbenden werd voortgezet via DMCR en DNP, onder meer via programma's voor betrokkenheid zoals Versterking van Andaman Marine Protected Area Networks (SAMPAN) en in samenwerking met onderzoeksorganisaties (bijv. het Phuket Marine Biological Centre).

In 2013 werden op meerdere locaties in Maleisië, Thailand en Indonesië leerworkshops voor belanghebbenden gehouden om lacunes in wetenschappelijke kennis te identificeren en capaciteit op te bouwen voor het ondersteunen van sociale en ecologische weerbaarheid tegen toekomstige bleekgebeurtenissen. Het beoordelen van de effectiviteit van sluitingen tijdens koraalverblekingen op het bevorderen van koraaloverleving en rifherstel werd geïdentificeerd als een belangrijke toekomstige onderzoekstaak door middel van deze studie. Deelnemers aan de workshop erkenden dat selectieve sluiting van locaties of vermindering van het gebruik gunstig zou kunnen zijn voor riffen, maar adviseerden ook andere beperkingen in te voeren dan sluitingen van locaties tijdens bleekevenementen. Andere belangrijke responsieve acties die tijdens de workshops werden geïdentificeerd, waren onder meer: (i) verbetering van de betrokkenheid, coördinatie en communicatie tussen belanghebbenden over beheerkwesties van koraalriffen; (ii) uitvoering van onderwijs- en outreachprogramma's om het bewustzijn te vergroten, met name voor snorkelaars en duikers; (iii) handhaving van bestaande regels, met name die met betrekking tot mariene parken en visserij; (iv) het verbeteren van de communicatie en coördinatie tijdens bleekevenementen door zich te ontwikkelen en/of te socialiseren Reactieplannen voor bleken en het vormen van responscomités; en (v) het ontwikkelen en implementeren van gedragscodes en certificeringsprogramma's voor duikers, duikexploitanten, snorkelgidsen en toeristische bedrijven.

Kleine groep rapporteert over mogelijke managementacties tijdens bleekevenementen. Foto © James Tan Chun Hong

Geleerde lessen en aanbevelingen

Opzetten en onderhouden van effectieve stakeholdernetwerken. Als deze aanwezig zijn voorafgaand aan storingsgebeurtenissen, kunnen vertrouwensrelaties tot stand worden gebracht als/wanneer responsieve acties noodzakelijk worden. In het geval van massale koraalverbleking zijn samenhangende en geleide acties nodig (bijv. via het Malaysian National Coral Bleaching Action Committee dat na het evenement in 2010 met verschillende belanghebbenden is opgericht of via het Thailands National Coral Reef Management Plan).
Gebruik voorspelde bleekcondities van NOAA Coral Reef Watch tools om proactieve managementbeslissingen te nemen en communicatie-inspanningen te ondersteunen.
Voorkom koraalschade door snorkelen in de ondiepe riffen voor, tijdens en na verstoringen. Dit kan het opzetten van alternatieve locaties zijn of alleen het bezoeken van riffen tijdens vloed.
Als tijdelijke sluiting van duiklocaties noodzakelijk wordt geacht, is duidelijke en vroege communicatie van acties met belanghebbenden in de sector belangrijk. Voortdurende communicatie tijdens elke sluitingsperiode is ook belangrijk; dit omvat ook het informeren van het publiek en toeristen over de status van koraalverbleking.
Verminder de sedimentbelasting op koraalriffen door kustontwikkeling, afvalwaterlozing van boten en activiteiten op het land.
Training en capaciteitsopbouw (bijv. in geschikte onderzoekstechnieken voor koraalverbleking) is belangrijk voor lokale rangers van mariene parken en andere gespecialiseerde monitoringgroepen.
Voer samen met netwerkpartners onderzoek en monitoring uit voor behoud en herstel van koralen. Dit kan bijvoorbeeld het succes van tijdelijke sluitingen over de gezondheid van koralen bepalen.
Ontwikkel effectieve mechanismen voor de implementatie van responsprojecten in het kader van nationale beheerplannen voor koraalriffen. Dit kan het verstrekken van voldoende capaciteit en financieringsbehoeften aan relevante overheidsinstanties voor monitoring en handhaving inhouden.
Ondersteuning van multinationale inspanningen voor het behoud van riffen om het herstel van verstoorde riffen te verbeteren.

Financieringsoverzicht

Snelle responsbeoordeling (financieringsbronnen en partners):
CSIRO-rijkdom van het vlaggenschip van Oceans
NOAA Coral Reef Watch-programma
NOAA Coral Reef Conservation Program
Ministerie van Milieu, Water, Erfgoed en Kunst van de Australische regering (nu het Ministerie van Milieu)
The Nature Conservancy
Universiteit Maleisië Terengganu
Prince of Songkla University
Macquarie University

Leerworkshops voor belanghebbenden (financieringsbronnen en partners):
Asia-Pacific Network for Global Change Research
CSIRO-rijkdom van het vlaggenschip van Oceans
NOAA Coral Reef Watch-programma
NOAA Coral Reef Conservation Program
Reef Check Maleisië
Universiteit Maleisië Terengganu
Afdeling Marine Park Maleisië
Prince of Songkla University
WWF-Thailand
Ministerie van Mariene en Kusthulpbronnen, Thailand
JW Marriot, Phuket, Thailand
Rifcontrole Indonesië
Coral Reef Alliance
Conservation International Indonesië
Wildlife Conservation Society - Indonesië

Maleisië en Thailand – Reactie op storingen

Tijdelijke sluitingen van rifsites tijdens thermische stress bij het bleken van koraal

Locatie

De uitdaging

Ondernomen acties

Hoe succesvol is het geweest?

Geleerde lessen en aanbevelingen

Financieringsoverzicht

Leidende organisaties

Partners

Resources

Laatste Nieuws