Visserijbeheertools

Saltfish-droging op het strand van Gouave, een van de vissersgemeenschappen in Grenada. Foto © Marjo Aho
Hoewel het begrijpen van veranderingen in vispopulaties, soortensamenstelling en ecosysteemtoestand van cruciaal belang zijn voor weloverwogen beslissingen nemen, effectief visserijbeheer omvat een managementstrategie met twee componenten:

  • management tools om te regelen hoeveel vis uit de oceaan wordt gehaald;
  • oogst controleregels die trigger wanneer en hoeveel om het management aan te passen.

Managementtools kunnen worden ontworpen en toegepast om een ​​aantal verschillende aspecten van een visserij te beheren, met inbegrip van soortensamenstelling, catch-per-eenheid-inspanning van vissen, ruimtelijke patronen van oogsten en populaties van enkele of meervoudige soorten. In de Noordelijke riffen van Palaubeheersinstrumenten zoals groottegrenzen en gesloten gebieden zijn gebruikt om de visgerelateerde sterfte van jonge exemplaren te beperken en een gezonde paaipopulatie van belangrijke soorten koraalrifvissen in stand te houden.

Kenopin David, burgemeester van de gemeente Kitti, Nanid (esdepan Paulin), Patterson Shed, directeur van de conservatiemaatschappij van Pohnpei, Joseph Santiago, een van de traditionele chef van Enipein, en Epert Mikel, een van de traditionele chef van Enipein, bespreken de toekomst van Nahtik Marine Beschermd gebied met uitzicht over een zeekaart van het eiland Pohnpei. Foto © Nick Hall

Communityleden in Pohnpei bespreken de toekomst van Nahtik Marine Protected Area en de visserij. Foto © Nick Hall

Oogstcontroleregels kunnen worden geïmplementeerd als reactie op veranderingen in indicatoren van voorraad status (bijv. het aanpassen van de grootte van een gesloten gebied op basis van de grootte van de vis die in dat gebied wordt geoogst). Idealiter zijn deze regels gebaseerd op gegevens die aangeven hoe visserij de bestanden beïnvloedt. Oogstcontroleregels zijn bedoeld om de productie te maximaliseren met behoud van de duurzaamheid van de visserij.

Goede beheersinstrumenten en oogstcontroleregels zullen sterk afhankelijk zijn van de biologische, socio-economische en bestuurlijke kenmerken van de visserij en de gemeenschap. Effectief visserijbeheer vereist duidelijk omschreven doelen, de opname van alle belanghebbenden bij de visserij bij de ontwikkeling van beheersinstrumenten en oogstcontroleregels en maatregelen om de doeltreffendheid van het visserijbedrijf te beoordelen ten opzichte van de gestelde doelen.

management toolsVoordelen:Beperkingen





Selectiviteitsregelingen
Gear Modification en Beperking
(Zie Wereldwijde visserij herbouwen)
Handig in multispeciesvisserij om het richten op kwetsbare soorten te minimaliseren

Effectief bij het verminderen van bijvangsten

Nuttig als er weinig capaciteit is voor monitoring en handhaving

Hebben de neiging om een ​​maximaal werkgelegenheidsbeleid te bevorderen
Mogelijk vatbaar voor inspanning kruipen

Richt zich meer op het vermijden van limietreferentiepunten in plaats van het behalen van doelen

Kan nog steeds tot kritieke verliezen leiden ecosysteemdiensten
Minimum grootte limiet

Maximale groottebegrenzing

(Zie Palau en / of Belize Case Study)
Handig voor het beschermen van jonge vis of mega-paaibestand

Handig voor het beschermen van traaggroeiende, langlevende soorten met variabele rekrutering

Nuttig als er weinig capaciteit is voor monitoring en handhaving
Niet effectief voor verworpen vissen met een slecht overlevingsvermogen
Tijdelijke sluitingenSeizoenssluiting

Time-of-Day Beperkingen
Kan dagelijks, seizoensgebonden of trigger-gebaseerd zijn

Handig als er tijdelijke paaigronden zijn

Handig als er seizoensgebonden inspanningen zijn
Het is onwaarschijnlijk dat het effectief is in het verminderen van de inspanning, tenzij gekoppeld aan andere hulpmiddelen zoals vangstbeperkingen of vistuigbeperkingen
Ruimtelijke sluitingenMarine Protected Areas (MPA's)
(Zie Belize, Wakatobi, en / of Galapagos Case Studies)

No-Take Zones (NTZ's: zie Papoea-Nieuw-Guinea, Belize, Wakatobi en / of Bonaire Case Studies)

Territoriale gebruikersrechten bij vissen (TURF's: zie Territoriale gebruiksrechten voor vissen)

Verhuisbepalingen (zie Richtlijnen voor het ontwikkelen van formele oogststrategieën voor gegevensarme soorten en visserij)
Kan rotationeel, seizoensgebonden, permanent of trigger-gebaseerd zijn

Meest effectief voor sedentaire soorten

Handig als er ruimtelijke paaigronden of een habitat kwetsbaar zijn voor vissen

Handig als er sprake is van ruimtelijke inspanningconcentraties

Kan de voordelen voor toeristische markten maximaliseren en voordelen bieden aan vissers door spillover en werving
Niet effectief voor over grote afstanden trekkende soorten

Spreekt niet Latente inspanning

Kan hoge beheerkosten hebben die kunnen leiden tot conflicten en verplaatsing van vissers
InspanningslimietenBeperkte toegang (licenties)

Duikuren

Aantal lijnen of haken

Reislimieten

Netto-insteltijd
Kan dagelijks, seizoensgebonden of jaarlijks zijn

Gemeenschappelijke controle voor het beperken van het aantal boten of vissers in een visserij
Moeilijk als er veel vloten zijn

Ongeschikt voor vissers die afhankelijk zijn van zelfvoorzieningsvisserij

Kan problematisch zijn in multispeciesvisserij als deze soorten omvatten die het risico lopen te worden overbevist
VanglimietenTotal Allowable Catch

Quota-systemen en vangstaandelen (zie Catch Share Design Manual)
Kan dagelijks, seizoensgebonden of jaarlijks zijnMoeilijk als er veel vloten zijn

Moet niet gemakkelijk zijn om te regelen binnen een context met meerdere soorten

Beheer van visserij voor mens en ecosysteemgezondheid

Koraalrifbeheerders staan ​​vaak voor een moeilijke afweging tussen het behalen van de belangen van de visserijsector en die van behoud van biodiversiteit. In de meest succesvolle voorbeelden tot nu toe hebben de visserijgemeenschappen het meest baat bij een ecosysteembenadering van visserijbeheer. In ecosysteemgericht visserijbeheer (EBFM) worden meerdere doelen beheerd voor het rifecosysteem als geheel, om de gezondheid op lange termijn van koraalriffen en vispopulaties te waarborgen en andere ecosysteemdiensten te onderhouden die het rif biedt, zoals toerisme, kustlijn bescherming en andere culturele waarden. Met andere woorden, EBFM zorgt ervoor dat, naast de visserij, gemeenschappen blijven profiteren van de vele voordelen die het rif biedt.

Daarnaast waarborgen op rechten gebaseerde benaderingen die de toegang van vissers tot, het gebruik van en de controle over visgronden of visbestanden garanderen, levensonderhoud en toegang tot voedsel voor vissersgemeenschappen.
 

Ecosysteemgebaseerd visserijbeheer

Ecosysteemgericht visserijbeheer (EBFM) bepleit een holistische benadering van hulpbronnenbeheer waarin het behoud van ecosysteemfuncties en -diensten wordt erkend als een primaire doelstelling voor visserijbeheer. Het heeft ook een sterke focus op het integreren van onzekerheden, variabiliteit en voorspelde veranderingen in visserijbeheer. De ecosysteembenadering verhoogt de afstemming in managementdoelstellingen tussen visserij en rifconservering aanzienlijk, wat mogelijk een samenwerking mogelijk maakt met een gedeelde focus op het bouwen van rifbestendigheid. Managers kunnen bijdragen aan een veerkrachtig ecosysteem van koraalriffen door de volgende doelstellingen op te nemen in het visserijbeheer.

Handhaaf een duurzame oogst - De visbestanden zijn beperkt en de biologische productiviteit beperkt de potentiële opbrengst van een visserij. In een gezond, ongeldig koraalrif wordt de visbiomassa geschat op 1,200-1,300 kg / ha. De multispecies maximale duurzame opbrengst (BMMSY) ligt tussen 25-50% van de niet-voltooide biomassa of ≈300-750 kg / ha. ref

Bescherm functionele groepen - Het belang van het beschermen van belangrijke functionele groepen, zoals toppredatoren en herbivoren, is erkend. Of het nu gemotiveerd is door economische overwegingen (zoals het beschermen van haaien om duiktoerisme te ondersteunen) of ecologische zorgen (verbod op het vangen van herbivore vissen om het risico te verkleinen dat algen uit concurrerende koralen op riffen komen), het beschermen van belangrijke functionele groepen is een belangrijke strategie voor de ondersteuning van rif veerkracht. Het beschermen van functionele groepen biedt ook een belangrijk gebied van samenwerking tussen koraalrifmanagers en visserijmanagers.

Verminder bijvangst - De incidentele vangst van niet-doelsoorten of ondermaatse dieren tijdens visserijactiviteiten kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de biodiversiteit van koraalriffen. Zeeschildpadden, haaien, zeevogels, jonge vissen en zelfs soorten zoals sponzen en zee-fans kunnen in sommige visserijen significante bijvangsten zijn.

Bescherm spawning-aggregaties - Bescherming van spawning-aggregaties is belangrijk voor zowel het beheer van visbestanden als het behoud van biodiversiteit. Het behoud van gezonde fokpopulaties (zaadbronnen) van rifvissen is van cruciaal belang voor de duurzaamheid en gezondheid van koraalrifsystemen. Wetenschap en behoud van visaggregaties beschikt over middelen ter ondersteuning van inspanningen om de visbestanden te beschermen.

Bescherm kritieke gebieden - Rif soorten zijn afhankelijk van koraalriffen en bijbehorende habitats (bijv. Mangroven, zeegras) voor voedsel, beschutting en voortplanting. Naast de spawn-aggregaties zijn andere kritieke gebieden om te beschermen: kinderdagverblijven, risicogordels en natuurlijk resistente / veerkrachtige gebieden.

Beheer het risico van klimaatverandering en oceaanverzuring- Wereldwijde stressfactoren voor klimaatverandering (dwz opwarming van de aarde, stijging van de zeespiegel, veranderingen in stormpatronen en veranderingen in de zeestromingen) en oceaanverzuring hebben een dramatische invloed op koraalrif-ecosystemen. Managementacties op lokale schaal tijdens gebeurtenissen met ernstige stress kunnen een belangrijke rol spelen bij het minimaliseren van de ernst van de schade en het ondersteunen van herstel.

 

Op rechten gebaseerd visserijbeheer

Op rechten gebaseerd visserijbeheer (RBFM) schept voorwaarden die de gezondheid van vispopulaties kunnen verbeteren, omdat vissers worden gestimuleerd om langdurig rentmeesters van het ecosysteem te worden. Op rechten gebaseerde systemen kunnen de gezondheid van ecosystemen verbeteren door vissers die vrijwillig de leefomgeving van de visserij herstellen, private beschermde mariene gebieden instellen en de totale visserijinspanning verminderen. ref  Voorbeelden van RBFM zijn territoriale gebruiksrechten bij het vissen (waarbij de rechten op vislocaties worden toegewezen aan individuele vissers of groepen vissers) en visserijcoöperaties (waarbij groepen vissers gezamenlijk optreden om een ​​bepaald aspect van de visserij te beheren).

Naast ecosysteemvoordelen kan RBFM de economische prestaties van de visserij als geheel verbeteren. Met het recht op een aandeel in een visserij, is de prikkel om de economische voordelen te maximaliseren door de kosten in verband met de visserij te verminderen en / of door de waarde van de vangst te verhogen. Op rechten gebaseerde systemen kunnen echter conflicten veroorzaken wanneer de distributie van exclusieve rechten resulteert in een herverdeling van rijkdom die duidelijke winnaars en verliezers heeft.

Translate »