Overbevissing en destructieve visserij
Niet-duurzame visserij is geïdentificeerd als de meest doordringende van alle lokale bedreigingen voor koraalriffen. ref Meer dan 55% van de riffen ter wereld wordt bedreigd door overbevissing en/of destructieve visserij. Overbevissing (d.w.z. meer vis vangen dan het systeem kan ondersteunen) leidt tot afname van vispopulaties, effecten op het hele ecosysteem en gevolgen voor afhankelijke menselijke gemeenschappen. Destructieve visserij wordt geassocieerd met bepaalde soorten vismethoden, waaronder dynamiet, kieuwnetten en strandzegens. Deze schaden koraalriffen niet alleen door fysieke effecten, maar ook door bijvangst en sterfte van niet-doelsoorten, waaronder jonge exemplaren.
Rif gebombardeerd om te vissen in Indonesië. Foto © Jeff Yonover
Overbevissing, destructieve visserij en veerkracht van het rif
Overbevissing en destructieve visserij hebben een negatieve impact op de ecologische en sociale veerkracht van het rif en de bijbehorende gemeenschappen. Overbevissing kan dramatische gevolgen hebben voor de biodiversiteit van het rif en verstoort kwetsbare interacties tussen riforganismen. Het verwijderen van herbivoren kan met name schadelijk zijn, omdat het het vermogen van het rif om verstoringen te absorberen en ervan te herstellen, vermindert.
Destructieve vismethoden, met name dynamietvissen, kunnen koraalriffen vernietigen, ze reduceren tot puin met weinig structurele complexiteit, wat hun natuurlijke vermogen om te stabiliseren en te regenereren ernstig belemmert. Deze effecten zullen een cascade van negatieve effecten hebben op de bestaansmiddelen van de bijbehorende gemeenschappen, met name die welke afhankelijk zijn van visserij en kustbescherming tegen complexe rifhabitats.
Managementstrategieën
Bescherming van het mariene milieu door middel van het instellen van specifieke beschermde mariene gebieden (MPA's), lokaal beheerde mariene gebieden (LMMA's), overeenkomsten voor mariene bescherming (MCA's) of andere effectieve gebiedsgerichte beschermingsmaatregelen (OECM's) is de meest voorkomende strategie om overbevissing en destructieve visserijpraktijken te beheersen.
Beheren herbivoren is van bijzonder belang omdat herbivoren essentieel zijn voor de veerkracht van het rif en voorkomen dat macroalgen de koralen overwoekeren.
Een reeks conventionele tools en strategieën voor visserijbeheer zijn beschikbaar voor het beschermen van herbivoren. Waaronder:
Beschermde gebieden
Het verbod op het verwijderen van herbivoren (of een algemeen verbod op vissen) in delen van het leefgebied of op plaatsen die belangrijk zijn voor herbivoren (zoals verzamelplaatsen) kan helpen om herbivorenpopulaties in stand te houden.
Versnellingsbeperkingen
Herbivoren worden over het algemeen niet gevangen in de haak- en lijnvisserij, maar worden in plaats daarvan aangevallen met vallen, netten of speren. Sommige plantenetende vissen, zoals papegaaivissen, zijn bijzonder kwetsbaar voor nachtelijke onderwatervisserij en onderwatervisserij op SCUBA. Beperking van het gebruik van bepaalde soorten vistuig of vistijden kan de druk op herbivoren verminderen.
Soorten verbiedt
De meest effectieve manier om herbivoren te beschermen is om een totaalverbod in te stellen op het verzamelen van belangrijke herbivore soorten. Marktgerichte benaderingen, zoals het verbieden van de verkoop van herbivoren, kunnen commerciële visserij op herbivore soorten voorkomen, hoewel subsistence fishing op veel locaties nog steeds een aanzienlijke bron van druk kan zijn.
Tijdelijke sluitingen
De rol van herbivoren kan vooral belangrijk zijn tijdens periodes van milieustress en in de herstelfase. Beheerders kunnen een tijdelijke beperking overwegen op het oogsten van belangrijke herbivore soorten om de kans te maximaliseren dat koraalpopulaties zich kunnen herstellen zonder de extra druk van buitensporige concurrentie met algen. Tijdelijke visverboden kunnen ook worden ingesteld in bekende paaiperiodes voor sommige herbivoren of commercieel belangrijke soorten.
Herbivoor herstel
In gevallen waarin de populaties van herbivoren zijn verminderd door overbevissing of ziekte, kan actief herstel de meest haalbare manier zijn om populaties weer op te bouwen tot het niveau dat nodig is om een faseverschuiving te voorkomen of om te keren. Uitgeputte populaties van egels zijn het middelpunt geweest van geassisteerde herstelproeven op sommige plaatsen waar ze een van de belangrijkste bronnen van herbivoren zijn (wat symptomatisch kan zijn voor uitgeputte visherbivoorpopulaties), maar er zijn nog geen voorbeelden van succesvol herstel op grote schaal. .
Papegaaivissen beheersen de groei van algen en onderhouden het rifsubstraat voor koraalrekrutering. Foto © Jeff Yonover
Lees meer over bedreigingen en beheerstrategieën voor overbevissing in de Toolkit voor rifvisserij en meer over beschermde zeegebieden en hun rol bij het beheer van overbevissing en destructieve visserij in de MPA-toolkit.